Espérote

Escapou pola fiestra
lixeira, levada polo vento.
Chegou onde xamáis pensara
hetérea, como o pensamento.

Ca noite, desvaecícheste
nos meus soños ficas
e na noite, lémbrote.

Lenta é a tua viaxe
a tua volta, que non me chega.
I esta espera, a miña espera
é amarga, cando te lembro.

S.C