ESVAREI

 Escorreguei entre bágoas

tinguidas de púrpura

esvaraban polas meixelas

quentes, ácedas

escocían a pel.

Recollíchesme nun charco

cheo de verbas

lastimeiras, mornas.

Amontoadas co paso do tempo.

Esquecidas naquel deserto

no que deixaches o meu nome.

E seguín a esvarar

perdínme no teu deserto

deixeime levar

tinguida de púrpura.

Seca está a miña ialma

valeiros os recunchos do meu ser.

Esvarei nas areas movedizas

inesquecibel o camiño de volta.

Agora xa non é agora

o tempo non pasa por estes lares

esquecida entre montóns de lembranzas que se esvaecen.

Esvarei, non lembro onde

perdínme polo teu deserto.